wtorek, 8 grudnia 2015

Camera obscura

Camera obscura (łac. ciemna komnata) – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego.



Historia:

Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej Grecji. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów.Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry. 

Ciemnia optyczna służyła astronomom do obserwacji rocznych torów, po jakich porusza się słońce, plam słonecznych i księżyca. Służyła też jako pomoc przy wykonywaniu rysunków. Była wykorzystywana przez artystów malarzy, między innymi Leonardo da Vinci i Bernardo Bellotto, jako narzędzie pomocne przy określaniu np. perspektywy.

Pierwsze zdjęcie zrobione za pomocą camera obscura:




Budowa i działanie:

Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3–1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka) lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.




Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy (dzięki nim wykorzystuje się ją do fotografii artystycznej): 
  • miękkość,
  • łagodne kontrasty, 
  • rozmycie, 
  • nieskończoną głębię ostrości oraz
  • zupełny brak dystorsji (wada optyczna układu optycznego polegająca na różnym powiększeniu obrazu w zależności od jego odległości od osi optycznej instrumentu), 
  • pastelową kolorystykę, jeżeli jest wykonany na materiale barwnym.


Camera obscura można zrobić także samemu :) a jak?

Materiały:
  • czarny 
  • brystol 
  • nożyczki 
  • kalka techniczna
  • kawałek folii aluminiowej 
  • igła

Czynności:


  • Z brystolu musimy zrobić prostopadłościan. Rysujemy szablon i wycinamy.
  • Zanim skleimy brystol na środku jednej ze ścian wycinamy niewielki prostokąt.
  • Z kalki technicznej wycinamy prostokąt o nieznacznie większych rozmiarach, niż ten wycięty w brystolu i przyklejamy go do brystolu, tak aby zakrywał dziurę.
  • Po przeciwległej stronie na środku wycinamy koło o niewielkiej średnicy (np. 1cm).
  • W folii aluminiowej robimy dziurkę np. za pomocą igły. Tak wykonaną folię przyklejamy w miejsce wyciętego koła w prostopadłościanie.
  • Sklejamy prostopadłościan.
I gotowe! :)