Camera obscura (łac. ciemna komnata) – prosty przyrząd optyczny pozwalający uzyskać rzeczywisty obraz. Pierwowzór aparatu fotograficznego.
Historia:
Początków tego urządzenia można się doszukiwać w starożytnej Grecji. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów.Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry.
Ciemnia optyczna służyła astronomom do obserwacji rocznych torów, po jakich porusza się słońce, plam słonecznych i księżyca. Służyła też jako pomoc przy wykonywaniu rysunków. Była wykorzystywana przez artystów malarzy, między innymi Leonardo da Vinci i Bernardo Bellotto, jako narzędzie pomocne przy określaniu np. perspektywy.
Pierwsze zdjęcie zrobione za pomocą camera obscura:
Pierwsze zdjęcie zrobione za pomocą camera obscura:
Budowa i działanie:
Urządzenie to zbudowane jest z poczernionego wewnątrz pudełka (dla zredukowania odbić światła). Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór (średnicy 0,3–1 milimetra zależnie od wielkości kamery) spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba (matówka) lub kalka techniczna. Promienie światła wpadające przez otwór tworzą na matówce odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Wstawiając w miejsce matówki kliszę fotograficzną można otrzymać zdjęcie.
Obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy (dzięki nim wykorzystuje się ją do fotografii artystycznej):
- miękkość,
- łagodne kontrasty,
- rozmycie,
- nieskończoną głębię ostrości oraz
- zupełny brak dystorsji (wada optyczna układu optycznego polegająca na różnym powiększeniu obrazu w zależności od jego odległości od osi optycznej instrumentu),
- pastelową kolorystykę, jeżeli jest wykonany na materiale barwnym.
Camera obscura można zrobić także samemu :) a jak?
Materiały:
- czarny
- brystol
- nożyczki
- kalka techniczna
- kawałek folii aluminiowej
- igła
Czynności:
- Z brystolu musimy zrobić prostopadłościan. Rysujemy szablon i wycinamy.
- Zanim skleimy brystol na środku jednej ze ścian wycinamy niewielki prostokąt.
- Z kalki technicznej wycinamy prostokąt o nieznacznie większych rozmiarach, niż ten wycięty w brystolu i przyklejamy go do brystolu, tak aby zakrywał dziurę.
- Po przeciwległej stronie na środku wycinamy koło o niewielkiej średnicy (np. 1cm).
- W folii aluminiowej robimy dziurkę np. za pomocą igły. Tak wykonaną folię przyklejamy w miejsce wyciętego koła w prostopadłościanie.
- Sklejamy prostopadłościan.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz